Vagel Grip
En Doenkenbok
Autor: Brinckman, John (3. Juli 1814 in Rostock - † 20. September 1870 in Güstrow) niederdeutscher Schriftsteller, Erscheinungsjahr: 1857
Themenbereiche
Enthaltene Themen: Mecklenburg-Vorpommern, Hansestadt Rostock, Heimat, Plattdeutsch, Vogel Greif, Seefahrer, Heimathafen, Ostsee
Dat 's All as dat is;
Wat du magst holl wiß, —
Stek in wat 's got. —
Un dat Leg sla dot!
Lat dat Kesen un Küren,
Dat Oeckem un Rüren,
Will 't nich soeten, magt jo woll sürn.
*****************
Wat du magst holl wiß, —
Stek in wat 's got. —
Un dat Leg sla dot!
Lat dat Kesen un Küren,
Dat Oeckem un Rüren,
Will 't nich soeten, magt jo woll sürn.
*****************
Oll Rostock — min oll Varestadt!
Ick hew die goa to lew,
So lew, foerwoar! — ick wet nich, wat
Ick üm die let un gew.
Ick bün nu mennig Joar all furt,
'N beten all vespakt,
Man Rostock, dat's sonn egen Wurt,
Dat frisch mi werre makt,
Ick der min Tit mi oarig üm,
Wu dat woll bete wir;
Na Ost un Westen kem ick rüm,
An dusend Mil un mir;
Nipp kek ick to, doch sünn ick ball
Dat slichte, as ick droemt:
Vun vörrn doa was dat muert all,
Man achte was dat klemt.
Dat AlIebest — dat Allebest.
Dat in de Frömm ick seg,
En smuck lütt Foartüg is dat west,
Dat doa voer Anke leg;
Noch lang höll dat ken hunnet Last,
Man wat mi denn so freugt —
Dat was, dat vun sin baewelst Mast
De Vagel Grip hett weigt.
Dat was de Bucht vun Halifax,
All Schep in Sünndagsstat;
Doa weigten hunnet Junionjacks.
Dannbrogs un Hanseat,
Hollandsch un Fransche Trikulur,
De Yanki Stirn un Strip, —
Man ken so flott un ken so stur
As du, oll Vagel Grip!
Ick kek un stünn un stünn un kek
Un harr un kreg nich nog;
Dat würr mi üm dat Hart so wek,
Un natt würr mi dat Og.
Mi dücht, as prait de Vagel doar
Mi an in enschen furt:
— — Kumm! — foer de Warnow sünd wi kloar —
Kumm furtst man mit an Burd!
Stür südlich du un nurdlich Kant,
Wuhen de Wind grar bloßt, —
Peil du di jere Purt un Strand
De Ros' rund, Ost und West, —
Stek du din Kabels ut all beir,
Din stiw Nikastel-Ker . . . .
To Hus is doch de beste Reir,
De fekest Ankester! — —
Ick heiß di an min Gaffel hier
Hüt up, oll Vagel Grip!
Mit di, oll irlich Flagg! doa stür
Min Bok ick as sonn Schip,
Ist ok ken groten Urlogsmann,
Un ok man ring sin Fracht . . .
En süt sick doch dat Got ens an,
Finnt, wat en söcht grar, sacht. —
Ick hew die goa to lew,
So lew, foerwoar! — ick wet nich, wat
Ick üm die let un gew.
Ick bün nu mennig Joar all furt,
'N beten all vespakt,
Man Rostock, dat's sonn egen Wurt,
Dat frisch mi werre makt,
Ick der min Tit mi oarig üm,
Wu dat woll bete wir;
Na Ost un Westen kem ick rüm,
An dusend Mil un mir;
Nipp kek ick to, doch sünn ick ball
Dat slichte, as ick droemt:
Vun vörrn doa was dat muert all,
Man achte was dat klemt.
Dat AlIebest — dat Allebest.
Dat in de Frömm ick seg,
En smuck lütt Foartüg is dat west,
Dat doa voer Anke leg;
Noch lang höll dat ken hunnet Last,
Man wat mi denn so freugt —
Dat was, dat vun sin baewelst Mast
De Vagel Grip hett weigt.
Dat was de Bucht vun Halifax,
All Schep in Sünndagsstat;
Doa weigten hunnet Junionjacks.
Dannbrogs un Hanseat,
Hollandsch un Fransche Trikulur,
De Yanki Stirn un Strip, —
Man ken so flott un ken so stur
As du, oll Vagel Grip!
Ick kek un stünn un stünn un kek
Un harr un kreg nich nog;
Dat würr mi üm dat Hart so wek,
Un natt würr mi dat Og.
Mi dücht, as prait de Vagel doar
Mi an in enschen furt:
— — Kumm! — foer de Warnow sünd wi kloar —
Kumm furtst man mit an Burd!
Stür südlich du un nurdlich Kant,
Wuhen de Wind grar bloßt, —
Peil du di jere Purt un Strand
De Ros' rund, Ost und West, —
Stek du din Kabels ut all beir,
Din stiw Nikastel-Ker . . . .
To Hus is doch de beste Reir,
De fekest Ankester! — —
Ick heiß di an min Gaffel hier
Hüt up, oll Vagel Grip!
Mit di, oll irlich Flagg! doa stür
Min Bok ick as sonn Schip,
Ist ok ken groten Urlogsmann,
Un ok man ring sin Fracht . . .
En süt sick doch dat Got ens an,
Finnt, wat en söcht grar, sacht. —