Goden abend, fru abendblank 060. bis 063.

060. De pogg sitt unner'n stickelbeerenbusch. Dor kümmt de voss an: Goden abend, fru dickbuken. Nahst kümmt 'n anner tier (ik glöw, dat is de murrworm wäst): Goden abend, Jungfer abendblänk (de ogen hebben ehr so blänkert). — Guten tag, herr prüüss in ’t feld. Je, wat meenst, de oll langswanz, de hohnerdeef, de kruup in ’t lock, dee säd' to mi: fru dickbuken; wur mi dat verdroot, dat mi de kader flooch, de ogen in ’n kopp würden mi root, nu ward mien ganzes nalaat so.                         Alte Frau in Ribnitz.

061. Goden abend, Jungfer abendblank. — Goden abend, Krischan gröönrock ( — ). Züh, dat is noch 'n mann, dee n minschen titeliren kann. Gistern abend danzt ik mit den russelpussel, schitenklarrer ( — ), dee secht: danz man to, oll dickbuuk, breetfoot.              Frau in Grevismühlen aus Roxin.


062. a. Goden abend, fru abendblank. — Goden abend, Peter ierdmann (maulwurf). — Fru abendblank, wo geit't? — Je, Peter ierdmann, wo geit't? Gistern abend begegent mi de oll groot langbeen jicht ( — ), dee säd’ to mi: du oll dickbuuk, breetfoot, du glööwst nich, wo mi dat verdroot, ik japp den ganzen abend nich eens wedder to.
                        Poststempel Diedrichshagen.

062. b. Goden abend, fru abendroot. — Schön dank, Peter wöhlmann (maulwurf). He weet ornlich, wo de fru ihrt warden mööt; oewer gistern abend begegent mi de langschinkt jicht (storch), dee säd' to mi: grootog', dickbuuk, breetfoot, ik weet, wo mi dat verdroot, ik danz den ganzen abend up de schöne hochtiet nich mihr.                         Bauer in Neu-Vitense.

063. Goden dach, schön abendblank. — Goden dach, küülpeter langmann (storch). Gistern abend hett dat mi verdraten, dat mi de ogen inn kopp noch root, noch root, noch root.
    Das Übrige war vergessen
            Tagelöhnerfrau in Questin.