Goden abend, fru abendblank 038. bis 048.

038. De swinägel will to hochtiet. Unnerwäg's kümmt he ’ne hüx vörbi: Goden dach, mudder schruupsch, secht he. — Schön dank, swinägel. Nahst kümmt de adeboor bi de hüx an: Goden abend, fru abendblank. — Schön dank, herr rotebein. Du kannst ok noch 'ne Jungfer grüssen; ihrst keem de swinägel, dee säd’ to mi: mudder schruupsch; he kann sik vermoden sien, dat ik em uppe hochtiet den danz versech.
                        Alter Nachtwächter in Wulkenzin.

039. Goden abend, jungfer abendblank. — Schön dank, herr von Engelland (storch). Dor keem oewer de mullworm, de spitzsnuut, de klierog', de landverwüüster, dee säd': goden abend ok mudder schuppsch; dat hett mi so verdraten, de kader hett mi flaten, ik heff em oewer gistern abend ok den danz versecht.                         Ballin.


040. Goden abend, Jungfer abendblank. — Goden abend, herr könig von Engelland (storch). Oll has', oll stümmelstiert, is sülben nicks wiert, säd’ to mi: goden abend, fru kruup up 'n buuk; dat mi verdroot, mien ogen würden mi root, mien ganz lief un läben flööt.                         Bartelshagen.

041. Goden abend, Jungfer abendblank. — Goden abend, du grüner könig aus Engelland (heuspringer). — Worüm hest du so weent, du hest jo ganz rod' ogen? — Ja, de oll hurrerburrer, de purr in de schiet (mistkäfer), dee schimpt mi von ierdenkruper.                         Rademacher in Hof-Korkwitz.

042. De voss is ankamen bi de schorfpogg un hett secht: Goden abend, fru abendherin. — Goden abend, herr oberforstmeister. Nahst kümmt de scharrnbull antofleegen, dee is jo ok abends begäng’, un sech : Goden abend, krupensüster. Goden abend, du hurrerburrer, schitenpurrer, hett se em antwuurt't.                         [i]Alter Schneider in Benekenhagen.


043. Goden abend, Jungfer abendlingen. — Schön dank, Jungfer gröönkleed (laubfrosch). Dat mach 'k ok liden, dat du so to mi sechst; oewer de oll hurrerpurrer, de oll dreckracker (mistkäfer), dee schüll mi von krummsüster; dorüm heff ik so väl schri't, dat mi de ogen hüüt un dissen dach noch root sünd.                         Bartelshagen.

044. De scharrnbull hett to de pogg secht: Goden abend, Jungfer abendblank. — Goden abend, herr könig von Engelland. Donn deit de scharrnbull so, as hadd he sik versehn, un secht: wo draap ik di noch so laat mit dinen krummen puckel hinner den tuun! Dor weent de pogg un klag't ehr nawers, wo ehr dat gahn wier.                         Zimmermann in Wittenburg.

045. De mullworm is de schorfpogg begegent: Goden abend, du olle dicke rummel du, hett he secht. Goden abend, du olle singmoorst kruup in 't holt, hett se antwuurt't. Annern abend begegent ehr de scharrnwäwer, dee secht: Goden abend, Jungfer von Abendland. — Goden abend, herr von Engelland. — Kümmst mit na de köst? — Ne, hier wier gistern abend de oll singmoorst kruup in't holt, dee säd' to mi: du olle dicke rummel du; ik heff mi de ogen in 'n kopp so dick weent, ik kann gor nich up de köst danzen.
                        Schneiderfrau in Laage.

046. De voss hett to de pogg secht: Goden abend, Jungfer abendblank. — Goden dank, herr könig ut Morgenland. Dat is'n mann, dee de Jungfer grüssen kann; oewer de oll murrmull (— ), dee seet in dat holt, dee schüll mi von oll rumpelpumpel; oh, gott dee weet, wo mi dat verdrööt, ik ween mi mien ogen so root, de kader muckert mi noch.                         Kreien.

047. De has’ hett to de quad'pog’ secht: Goden abend, fru abendblank. — Schön dank, herr has’. Dat is noch so ’n mann, dee so ’n fru ihren kann. Dor keem de oll scharr in 't sand, de kruup in ’t lock (fuchs), dee säd': goden abend, fru pümmelken; dat mi verdrööt, mien ogen würden mi root, un mien ganz nalatels dat 's fläut.                         Sehr alte Frau in Warnow.

048. De pogg will to hochtiet. Dor kümmt de scharrnbull an: Hümpeldümeling, wo wisst du noch hento? Nahst kümmt de fledermuus: Goden abend, Jungfer abendling, wo willn Se denn noch hento?                         Hinrichshagen.
019 1 Grüne Kröte 2 Kreuzkröte

019 1 Grüne Kröte 2 Kreuzkröte

020 Laubfrosch 1 Männchen, quakend, 2 Weibchen

020 Laubfrosch 1 Männchen, quakend, 2 Weibchen

Fuchs

Fuchs

Wanderheuschrecken-Schwarm

Wanderheuschrecken-Schwarm

Storch

Storch

alle Kapitel sehen