Goden abend, fru abendblank 031. bis 037.

031. Guten abend, Jungfer abendblank. — Schön dank, herr samesfeld (hase). — Jungfer abendblank, du hast ja solche rote augen? — Ja, es kam der fuchs, der grobe ucks, der sagte zu mir: pulsmaul; darüber hab ich so viel geweint, dass mir meine augen rot geworden sind.                         Ballin.

032. Goden morgen ok, Jungfer morgenblinken. — Goden morgen ok, herr von pelschenpüüschen ( — ). Dat nenn ik ok noch ’n mann, dee de Jungfer ihren kann; oewer de langswanz, de hohnerdeef, de kruup in't lock (fuchs), dee secht: goden abend ok, puschmuul.                         Arbeiterfrau in Waren aus Molzow.


033. Goden abend, Jungfer abendblänk. — Schön dank, herr von plüüs in't feld ( — ). Wat meenst, gistern abend keem de voss, de langes wanz, dee säd' to mi: puffmuul.                         Dierhagen.

034. Ente zur unke: Goden abend, fru abendblank. — Schön dank, fru entinpelz. Gistern abend wier hier de olle voss, de hohnerdeef, de gos'deef, de aantendeef, dee säd' to mi: du olle puffmuul.                         Bauer in Niendorf bei Rostock.

035. Goden abend, Jungfer abendblink. — Schön dank, grünting ( — ). Gistern abend keem de olle scharrnwäwer, de oll bussel in ’n dreck, dee säd': goden abend, puffmuul; dat verdroot mi, de noors dee floot mi.                         Wustrow.

036. De voss kümmt abends antogahn: Goden abend, ihr jungfer abendblank; he denkt, dat is ’n has’. Dor secht de pogg: Goden dach, herr prükenfell. Oll puffmuul, secht de voss, un geit sinen gang.                         Büdnerfrau in Graal.

037. Frosch zum storch: Goden morgen, goden morgen, herr langebein. — Goden morgen, du olle pussmuul.                         Chemnitz.
020 Laubfrosch 1 Männchen, quakend, 2 Weibchen

020 Laubfrosch 1 Männchen, quakend, 2 Weibchen

Feldhase

Feldhase

Der germeine Fuchs (Vulpes vulgaris)

Der germeine Fuchs (Vulpes vulgaris)

019 1 Grüne Kröte 2 Kreuzkröte

019 1 Grüne Kröte 2 Kreuzkröte

Storch

Storch

alle Kapitel sehen