Goden abend, fru abendblank 011. bis 019.

011. De scharrnbull un de quadux hebben tosamen danzt, un dorbi hebben se sik vertüürnt, un de scharrnbull hett breetfoot to de quadux secht. Donn kümmt naher de adeboor und secht: Goden abend Jungfer abendblank. Donn verteilt se em dat: de scharrnbull, de kruup inne schiet säd' breetfoot to mi, ik danz den ganzen abend nich wedder mit em.
                              Bauer in Käterhagen.

012. Goden abend, fru abendblanken. — Schön dank ok, herr roterbein (storch); oewer so'n huddeleputt, so n kruup in de schiet (mistkäfer), dee secht: kumm breetfoot, willn beid’ eens danzen?          Poel.


013. Goden abend, fru abendblank. — Schön dank, herr linkumlank (storch). Dat 's ok noch ’n goden mann, dee 'ne oll fru richtig tituliren kann; oewer de hussworm, de bussworm (maulwurf), dee schüll mi von breetfoot, ik heff mi de ogen root weent as ’n teegelsteen, dat ik nich eenen lustigen danz künn up mien hochtiet sehn.                    Frau in Bernitt.

014. De äädbeer hett to de pogg secht: Goden abend, fru rosenblanken. — Goden abend, herr burgemeister, secht de pogg. Se weeten noch 'ne fru to ihren; oewer de oll wackeldei (maus), dee schüll mi von breetfoot. Dor frett de äädbeer de pogg up.                     Alte Frau in Eldena.

015. Goden abend, goden abend, Jungfer abendblank. — Schön dank, schön dank, herr schreibermann (storch); das ist ein schöner mann, dee Jungfer abendblank so begegen kann.
Weiteres war vergessen.                     Alte Frau auf Poel

016. De kreih dröppt eens de pogg un secht: Goden abend, fru abendblanken, Se kamen jo so snelling den stiech entlanken. — Schönen dank, Klaas schriwer. Se sünd noch 'n mann, dee fru abendblanken tituliren kann. Dor keem de olle hoochschinkt an (storch), dee säd': du olle breetfoot; gott weet, wo mi dat verdroot, ik weent mi mien ogen ganz root.
                              Frau in Waschow aus Dreilützow.

017. Goden abend, fru abendblank. — Schön dank, Klaas Schreiber ( — ). Gistern abend begegent mi de oll schuffjack, de oll smallback (storch), dee säd' to mi: breetfoot; weest du nich, dat mi verdroot dörch all mien ädern un mien bloot, ik heff" röhrt, mien ogeu sünd noch root.          Wittenburg.

018. Goden abend, Jungfer abendblank. — Schön dank, herr Schneider (hahn). Das ist ein rechter hübscher cavalier, der weiss noch ne junge frau zu titulier; oewer de du welsche moll, kruup in't holl, de singlock (maulwurf) schüll mi von breetfoot; ik weet, wo't mi verdroot, mien ogen sünd noch root, künn up mien ganze hochtiet nich eens danzen.
                    Alte Frau in Waren.

019. De scharpenwäwer hett to de hüx secht: Goden abend, Jungfer abendblank. — Schön dank, musche schneider. Du bist auch ein rechter kerl, der so 'ne Jungfer titeliren kann. Gistern abend keem de düsingsche moll aus Holl, der singlock (maulwurf), der schall mich von breetfoot; ik weent mi de ogen so root, ich könnt die ganze nacht auf der hochzeit nicht tanzen.

        „Dat mööt hübsch utsehn hebben, as dee danzt hett", fügte der Gewährsmann hinzu.          Forstarbeiter in Hallalit.
018 Erdkröte

018 Erdkröte

019 1 Grüne Kröte 2 Kreuzkröte

019 1 Grüne Kröte 2 Kreuzkröte

020 Laubfrosch 1 Männchen, quakend, 2 Weibchen

020 Laubfrosch 1 Männchen, quakend, 2 Weibchen

Storch

Storch

Maulwurf

Maulwurf

Die Hausmaus (Mus Musculos)

Die Hausmaus (Mus Musculos)

alle Kapitel sehen