Goden abend, fru abendblank 002. bis 010.

002. De gröön Jäger hett to de schorspogg secht: Goden abend, fru abendblinken. — Schön dank, gröön könig. Du grüsst ok noch, so as ’t sik hüürt; oewer de oll hussepusse, de schietklusse, de kruup in ’t lock, de hundsfott (maulwurf), dee schull mi von breetfoot.
                              Tagelöhnerfrau in Kämmerich.

003. De scharrnwäwer is de pogg vörbigahn: Goden abend, fru breetfoot, hett he secht Annern dach is de gröön Jäger ankamen: Goden abend, fru abendbleeken. — Schön dank, herr gröönkleeten. Dat is ’n mann, dee de jung fru begleiten kann. Gistern abend keem de busselworm, de schitenkleier, de klei in 'n sand, dee schüll mi von breetfoot, de ogen würden mi root, de kopp würd mi bloot, dat ik uppe ganz hochtiet nich eenmal danzen künn.                               Alte Frau in Zepelin.


004. Laubfrosch zur kröte: Goden abend, mudder grawen. — Schön dank, Johann gröönjack. Du büst de mann, dee de jungen frugens noch recht gröten kann; oewer dor is de oll scharrnwäwer, de oll hausterbauster, schüll mi von breetfoot, dat mi verdroot, de ogen würden mi root, dat oorslock würd mi bloot, de fööt würden mi so weh dohn, ik künn de ganz nacht nich eenen danz mihr dohn.
                              Tagelöhnerfrau in Gross-Strömkendorf.

005. Goden abend, Jungfer abendblinken. — Goden abend, henr gröönkranz ( — ).
Das Übrige war vergessen.                  Arbeiter in Waren.

006. Goden abend, Jungfer abendling. — Schön dank, klein grünling eingespring (heuspringer). Du weest noch ’ne hawjungfer to grüssen; oewer de oll purr in de schiet (mistkäfer) schüll mi von breetfoot.                  Hinrichshagen.

007. Goden abend, iungfer abendblank. — Schön dank, herr könig von Engellana (storch). Dat is 'n mann, dee 'n jungfertitel estemeiren kann; oewer de oll swartrock, kruup in de schiet (mistkäfer), dee schellt mi von breetfoot; ik weet, wo ’t mi vörwaut, ik heff mi so väl argert, dat mi de kinnbacken hüüt un dissen dach noch puckern.                  Stresendorf.

008. De aadboor hett to de pag’ secht: Goden morgen, Jungfer abendblank. — Schön dank, könig von Engelland. De oll bussei in 't lock, oll kratz in de schiet (maulwurf), schüll mi von breetfoot; gott dee weet, wo ’t mi verdroot, de kader wuppelt mi noch.                  Alter Häusler in Dütschow.

009. Goden abend, fru abendblank. — Schön dank, könig von Engelland (— ). Dat is ’n wuurt, wat mi ihrt; oewer dor keem de oll mullworm, de oll pullworm, de oll kruup in 't lock, dee säd' to mi: breetfoot; ik heff mi ärgert, dat mi de buuk bäwert un de kinn muckert.                  Frau in Steinbeck.

010. Goden morgen, fru morgenblanken. — Schön dank, herr könig von Engelland (hottpierd). Dat is noch 'n mann, dee ’ne fru mit ihr beglücken kann; oewer de oll purrpurr, de kruup an 'n tuun, de purr in 't lock (— ), dee säd’ to mi: breetfoot.                   Alte Frau in Waren.
018 Erdkröte

018 Erdkröte

020 Laubfrosch 1 Männchen, quakend, 2 Weibchen

020 Laubfrosch 1 Männchen, quakend, 2 Weibchen

Maulwurf

Maulwurf

Storch

Storch

Wanderheuschrecken-Schwarm

Wanderheuschrecken-Schwarm

alle Kapitel sehen